Przejścia dla zwierząt dzikich – kilka słów o korytarzach ekologicznych

Pierwsze konstrukcje służące wyłącznie przemieszczaniu się zwierząt dzikich przez trasy ruchu drogowego, czyli tzw. przejścia dla zwierząt, powstały w naszym kraju w 1996 roku. Tylko w kolejnych 10 latach powstało ich ponad 2,5 tysiąca. Bez wątpienia inwestycje tego typu są jedną z ważniejszych metod minimalizowania negatywnego wpływu sieci dróg na faunę. Mało tego, uwzględnianie oddziaływania na środowisko jest obowiązkowym punktem w opracowaniu strategii działań inwestora, który na etapie planowania musi wskazać warianty działań, jakie podejmie w celu ochrony zwierząt i zminimalizowania wpływu planowanej trasy na ich migrację.

Przejścia dla zwierząt – ekologiczne rozwiązania

Podstawowymi funkcjami ekologicznymi budowy przejść dla zwierząt jest:

• umożliwienie naturalnego procesu migracji, wędrówek i dyspersji zwierzętom dzikim, przemieszczającym się na duże odległości
• stworzenie warunków umożliwiających swobodne bytowanie zwierzętom posiadającym siedliska (areały osobnicze) w przestrzeni poprzecinanej drogą

Rodzaje przejść dla zwierząt

Ze względu na funkcjonalność przejść dla zwierząt, konstrukcje tego typu możemy podzielić na przejścia samodzielne, czyli takie, które pełnią funkcje stricte ekologiczne, oraz zespolone – czyli konstrukcje, które posiadają inne niż ekologiczne funkcje (np. hydrologiczne, komunikacyjne, gospodarcze), a w dodatku stanowią przejścia dla zwierząt.

Inny podział korytarzy ekologicznych dotyczy bardziej parametrów konstrukcji i jej umiejscowienia. Możemy wyróżnić kilka rodzajów przejść dla zwierząt:

• przejścia po powierzchni drogi
• przejścia górne – obiekty budowane nad drogami, mosty krajobrazowe (inaczej mosty ekologiczne) oraz tzw. duże przejścia górne
• przejścia dolne – obiekty budowane pod powierzchnią dróg. Są to estakady oraz przejścia przeznaczone dla grup zwierząt o określonej wielkości (przejścia dla dużych zwierząt, dla średnich zwierząt oraz przejścia dolne małe).

Sieć dróg z roku na rok się zagęszcza. Przyszłość zwierząt gatunków migrujących w największej  mierze zależy od poczynionych przez człowieka działań ochronnych. Z Polski na zachód kontynentu europejskiego migrują m. in. wilki, czy rysie, a konieczność ochrony zwierząt migrujących, nie dotyczy, rzecz jasna, tylko naszego kraju.